ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଥିବା ପୂଜକ

ଏହି ପ୍ରେରଣାଦାୟୀ କାହାଣୀଗୁଡିକ ଆପଣଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନକୁ ଅନୁସରଣ କରିବାକୁ, ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଦୟାର ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ଏବଂ ନିଜକୁ କେବେ ବି ହାର ମାନିବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବ |

ବହୁ ଦିନ ପୂର୍ବେ ସେଠାରେ ଜଣେ ପୂଜକ ରହୁଥିଲେ ଯିଏ କି ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅଳସୁଆ ଏବଂ ଗରିବ ଥିଲେ । ସେ କୌଣସି କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ଚାହୁଁନଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଦିନେ ଧନୀ ହେବାର ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଥିଲେ । ଭିକ୍ଷା ଭିକ୍ଷା କରି ସେ ଖାଦ୍ୟ ପାଇଥିଲେ। ଦିନେ ସକାଳେ ଭିକ୍ଷା ସ୍ୱରୂପ ସେ ଏକ ପାତ୍ର କ୍ଷୀର ପାଇଲେ । ସେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇ କ୍ଷୀର ପାତ୍ର ନେଇ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲେ। ସେ କ୍ଷୀରକୁ ଫୁଟାଇ ସେଥିରୁ କିଛି ପିଇଲେ ଏବଂ ଅବଶିଷ୍ଟ କ୍ଷୀରକୁ ଏକ ପାତ୍ରରେ ରଖିଲେ । କ୍ଷୀରକୁ ଦହିରେ ପରିଣତ କରିବା ପାଇଁ ସେ ପାତ୍ରରେ ସାମାନ୍ୟ ଦହି ମିଶାଇଥିଲେ। ଏହାପରେ ସେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଶୋଇପଡ଼ିଥିଲେ।

କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ଶୋଇଥିବା ସମୟରେ ଦହି ପାତ୍ର ବିଷୟରେ କଳ୍ପନା କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ସେ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିଥିଲେ ଯେ ଯଦି ସେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଧନୀ ହୋଇପାରିବେ ତେବେ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇଯିବ । ତାଙ୍କ ଚିନ୍ତା ସେ ଦହି ତିଆରି କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କରିଥିବା କ୍ଷୀର ପାତ୍ର ଆଡକୁ ମୁହାଁଇଲା । ସେ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଥିଲେ; "ସକାଳ ସୁଦ୍ଧା କ୍ଷୀରର ପାତ୍ର ସେଟ୍ ହୋଇଯିବ, ଏହାକୁ ଦହିରେ ପରିଣତ କରାଯିବ। ମୁଁ ଦହି ମନ୍ଥନ କରୁଥିଲି ଏବଂ ସେଥିରୁ ବଟର ତିଆରି କରୁଥିଲି । ମୁଁ ବଟର ଗରମ କରୁଥିଲି ଏବଂ ସେଥିରୁ ଘିଅ ତିଆରି କରୁଥିଲି । ତା'ପରେ ମୁଁ ସେହି ବଜାରକୁ ଯାଇ ସେହି ଘିଅବିକ୍ରି କରି କିଛି ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରିବି। ସେହି ଟଙ୍କାରେ ଏକ କୁକୁଡ଼ା କିଣିବି। କୁକୁଡ଼ା ଅଣ୍ଡା ଦେବ ଯାହା ଛୁଆ ବାହାରିବ ଏବଂ ଅନେକ କୁକୁଡ଼ା ରହିବ । ଏହି କୁକୁଡ଼ାମାନେ ଶତାଧିକ ଅଣ୍ଡା ଦେବେ ଏବଂ ମୋର ଖୁବଶୀଘ୍ର ନିଜର ଏକ କୁକୁଡ଼ା ଫାର୍ମ ରହିବ। ସେ କଳ୍ପନା ଜାରି ରଖିଥିଲେ।

"ମୁଁ ମୋର କୁକୁଡ଼ାର ସମସ୍ତ କୁକୁଡା ବିକ୍ରି କରିବି ଏବଂ କିଛି ଗାଈ କିଣିବି ଏବଂ ଏକ ଦୁଗ୍ଧ ଦୁଗ୍ଧ ଦୋକାନ ଖୋଲିବି। ସହରର ସମସ୍ତ ଲୋକ ମୋଠାରୁ କ୍ଷୀର କିଣିବେ। ମୁଁ ବହୁତ ଧନୀ ହେବି ଏବଂ ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ମୁଁ ଗହଣା କିଣିବି | ରାଜା ମୋଠାରୁ ସବୁ ଅଳଙ୍କାର କିଣିବେ। ମୁଁ ଏତେ ଧନୀ ହେବି ଯେ ମୁଁ ଏକ ଧନୀ ପରିବାରର ଜଣେ ଅସାଧାରଣ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅକୁ ବିବାହ କରିପାରିବି | ଖୁବଶୀଘ୍ର ମୋର ଏକ ସୁନ୍ଦର ପୁତ୍ର ସନ୍ତାନ ହେବ । ଯଦି ସେ କୌଣସି ଦୁଷ୍କର୍ମ କରନ୍ତି ତେବେ ମୁଁ ବହୁତ ରାଗିଯିବି ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ପାଇଁ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଏକ ବଡ଼ ବାଡ଼ିରେ ମାଡ଼ ମାରିବି। ଏହି ସ୍ୱପ୍ନରେ ସେ ଅନିଚ୍ଛାକୃତ ଭାବରେ ନିଜ ବିଛଣା ପାଖରେ ଥିବା ବାଡ଼ି ଉଠାଇ ପୁଅକୁ ମାଡ଼ ମାରୁଥିବା ଭାବି ବାଡ଼ି ଉଠାଇ ପାତ୍ରରେ ପିଟିଥିଲେ। କ୍ଷୀରପାତ୍ର ଭାଙ୍ଗିଗଲା ଏବଂ ସେ ନିଜ ଦିନର ସ୍ୱପ୍ନରୁ ଉଠିଗଲେ ।

ନୈତିକତା: କଠିନ ପରିଶ୍ରମର କୌଣସି ବିକଳ୍ପ ନାହିଁ। କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ବିନା ସ୍ୱପ୍ନ ପୂରଣ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ ।

ବାଳକ ଚାକିରି ମୂଲ୍ୟକଣ

ଏକ ଛୋଟ ପିଲା ଏକ ଔଷଧ ଦୋକାନଭିତରକୁ ଯାଇ ସୋଡା କାର୍ଟନ୍ ପାଇଁ ପହଞ୍ଚି ଟେଲିଫୋନ୍ କୁ ଟାଣି ନେଇଥିଲା। ଫୋନ୍ ର ବଟନ୍ ରେ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ସେ କାର୍ଟନ୍ ଉପରକୁ ଚଢ଼ି ସାତ ଅଙ୍କ (ଫୋନ୍ ନମ୍ବର)ରେ ପଞ୍ଚ ୍ କରିବାକୁ ଆଗେଇ ଯାଇଥିଲେ। ଦୋକାନ ମାଲିକ କଥାବାର୍ତ୍ତା କୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରି ଶୁଣିଥିଲେ।

ପୁଅ: 'ମହିଳା, ତୁମେ ମୋତେ ତୁମର ଲନ୍ କାଟିବାର କାମ ଦେଇପାରିବ କି?

ମହିଳା: (ଫୋନ୍ ଲାଇନର ଅନ୍ୟ ମୁଣ୍ଡରେ): 'ମୋ ଲନ୍ କାଟିବା ପାଇଁ ମୋ ପାଖରେ ପୂର୍ବରୁ କେହି ଅଛନ୍ତି।

ପୁଅ: 'ମହିଳା, ମୁଁ ତୁମ ଲନ୍ କୁ ଏବେ କାଟିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିର ଅଧା ମୂଲ୍ୟରେ କାଟିଦେବି।

ମହିଳା: ବର୍ତ୍ତମାନ ମୋ ଲନ୍ କାଟିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଉପରେ ମୁଁ ବହୁତ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ।

ବାଳକ: (ଅଧିକ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସହିତ) : 'ମହିଳା, ମୁଁ ତୁମର କାର୍ବ ଏବଂ ତୁମର ଫୁଟପାଥ୍ କୁ ମଧ୍ୟ ଧୋଇଦେବି, ତେଣୁ ରବିବାର ଦିନ ତୁମେ ଫ୍ଲୋରିଡାର ସମଗ୍ର ପାମ୍ ବେଳାଭୂମିରେ ସବୁଠାରୁ ସୁନ୍ଦର ଲନ୍ ପାଇବ।

ନାରୀ: ନା, ଧନ୍ୟବାଦ ।

ମୁହଁରେ ହସ ଫୁଟାଇ ରିସିଭର ବଦଳାଇଲା କୁନି ପୁଅ । ଏସବୁ ଶୁଣିଥିବା ଦୋକାନମାଲିକ ପୁଅ ପାଖକୁ ଚାଲିଗଲେ।

ଷ୍ଟୋର ମାଲିକ: 'ପୁଅ... ମୋତେ ତୁମର ମନୋଭାବ ଭଲ ଲାଗେ; ମୁଁ ସେହି ସକାରାତ୍ମକ ମନୋଭାବକୁ ପସନ୍ଦ କରେ ଏବଂ ତୁମକୁ ଏକ ଚାକିରି ଦେବାକୁ ଚାହେଁ।

ପୁଅ: 'ଧନ୍ୟବାଦ ନାହିଁ।

ଷ୍ଟୋର ମାଲିକ: କିନ୍ତୁ ଆପଣ ପ୍ରକୃତରେ ଗୋଟିଏ ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କରୁଥିଲେ।

ପୁଅ: ନା ସାର୍, ମୁଁ ପୂର୍ବରୁ ଥିବା ଚାକିରିରେ ମୋର ପ୍ରଦର୍ଶନ ଯାଞ୍ଚ କରୁଥିଲି । ମୁଁ ହିଁ ସେହି ମହିଳାଙ୍କ ପାଇଁ କାମ କରୁଛି ଯାହାଙ୍କ ସହ ମୁଁ କଥା ହେଉଥିଲି!

ନୈତିକତା: ଏହାକୁ ଆମେ 'ଆତ୍ମ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ' ବୋଲି କହିଥାଉ। ପ୍ରତିଥର ଯଦି ଆମେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଆଗରେ ନ ଥାଉ, ତେବେ ଏଥିପାଇଁ ଆମେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦାୟୀ କରିଥାଉ। ଆମେ ନିଜକୁ ଦେଖି ତୁଳନା କରିବା ଉଚିତ୍, ନିଜର ଦୁର୍ବଳତା ଖୋଜିବା ଉଚିତ ଏବଂ ଦୁର୍ବଳତାକୁ ଦୂର କରିବା ପାଇଁ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିବା ଉଚିତ୍ | ସର୍ବଦା କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରନ୍ତୁ, ସଚ୍ଚୋଟ ଏବଂ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଷ୍ଠାର ସହ କାମ କରନ୍ତୁ । ଏହା ସର୍ବଦା ପରିଶୋଧ କରିବ ।

ନିଜ ସ୍ୱପ୍ନ କୁ ରଖନ୍ତୁ

ସାନ୍ ଇସିଡ୍ରୋରେ ଏକ ଘୋଡ଼ା ଫାର୍ମର ମାଲିକ ମୋଣ୍ଟି ରବର୍ଟସ୍ ନାମକ ମୋର ଜଣେ ବନ୍ଧୁ ଅଛନ୍ତି । ବିପଦସଙ୍କୁଳ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଥିବା ଯୁବକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅର୍ଥ ସଂଗ୍ରହ କରିବା ପାଇଁ ସେ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ପାଣ୍ଠି ସଂଗ୍ରହ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ଦେଇଛନ୍ତି।

ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ସେଠାରେ ଥିଲି ସେ ମୋତେ ପରିଚୟ ଦେଇ କହିଲେ, "ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ଯେ ମୁଁ ଜ୍ୟାକ୍ଙ୍କୁ କାହିଁକି ମୋ ଘୋଡ଼ା ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ଦେଲି । ଏହା ଜଣେ ଯୁବକଙ୍କ କାହାଣୀରୁ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଯିଏ କି ଜଣେ ଘୋଡ଼ା ପ୍ରଶିକ୍ଷକଙ୍କ ପୁଅ ଥିଲେ ଯିଏ ସ୍ଥିରରୁ ସ୍ଥିର, ରେସ୍ ଟ୍ରାକ୍ ରୁ ରେସ୍ ଟ୍ରାକ୍, ଚାଷରୁ ଚାଷ ଜମି ଏବଂ ଚାଷ ଜମିରୁ ଚାଷ ଜମିକୁ ଯିବା, ଘୋଡ଼ାମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଦେଉଥିଲେ। ଫଳରେ ପିଲାଟିର ହାଇସ୍କୁଲ କ୍ୟାରିୟର କ୍ରମାଗତ ଭାବେ ବାଧାପ୍ରାପ୍ତ ହେଉଥିଲା। ଯେତେବେଳେ ସେ ଜଣେ ବରିଷ୍ଠ ଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ବଡ଼ ହେବା ପରେ ସେ କ'ଣ ହେବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ଏବଂ କ'ଣ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ସେ ବିଷୟରେ ଏକ କାଗଜ ଲେଖିବାକୁ କୁହାଯାଇଥିଲା ।

ସେଦିନ ରାତିରେ ସେ ସାତ ପୃଷ୍ଠାର ଏକ କାଗଜ ଲେଖିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ଦିନେ ଘୋଡ଼ା ଚାଷ କରିବାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଥିଲା। ସେ ତାଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନ ବିଷୟରେ ବହୁତ ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ ଲେଖିଥିଲେ ଏବଂ ସେ ୨୦୦ ଏକର ଚାଷ ଜମିର ଏକ ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ଆଙ୍କିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ସମସ୍ତ କୋଠାର ଅବସ୍ଥିତି, ଅସ୍ଥାବଲ ଏବଂ ଟ୍ରାକ୍ ଦର୍ଶାଯାଇଥିଲା । ତା'ପରେ ସେ ୨୦୦ ଏକର ପରିମିତ ସ୍ୱପ୍ନର ଫାର୍ମରେ ବସିବାକୁ ଥିବା ୪,୦୦୦ ବର୍ଗଫୁଟର ଘର ପାଇଁ ବିସ୍ତୃତ ଫ୍ଲୋର ପ୍ଲାନ୍ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଥିଲେ।

ସେ ଏହି ପ୍ରୋଜେକ୍ଟରେ ନିଜର ହୃଦୟର ବହୁତ କିଛି ଲଗାଇଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ପରଦିନ ସେ ଏହାକୁ ତାଙ୍କ ଶିକ୍ଷକଙ୍କୁ ହସ୍ତାନ୍ତର କରିଥିଲେ । ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ତାଙ୍କୁ କାଗଜପତ୍ର ଫେରି ମିଳିଥିଲା। ପ୍ରଥମ ପୃଷ୍ଠାରେ ଏକ ବଡ଼ ଲାଲ୍ ଏଫ୍ ଥିଲା, ଯେଉଁଥିରେ ଲେଖାଥିଲା, 'କ୍ଲାସ୍ ପରେ ମୋତେ ଦେଖା କର।

"ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଥିବା ବାଳକଟି କ୍ଲାସ ପରେ ଶିକ୍ଷକଙ୍କୁ ଦେଖା କରିବାକୁ ଯାଇ ପଚାରିଲା, 'ମୋତେ କାହିଁକି ଏଫ୍ ମିଳିଲା?

ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ କହିଲେ, 'ତୁମ ଭଳି ଜଣେ ଛୋଟ ପିଲାଙ୍କ ପାଇଁ ଏହା ଏକ ଅବାସ୍ତବ ସ୍ୱପ୍ନ। ତୁମ ପାଖରେ ପଇସା ନାହିଁ । ତୁମେ ଏକ ପରିବାରରୁ ଆସିଛ । ଆପଣଙ୍କ ପାଖରେ କୌଣସି ସମ୍ବଳ ନାହିଁ। ଘୋଡ଼ା ଚାଷ ଜମିର ମାଲିକ ହେବା ପାଇଁ ବହୁତ ଟଙ୍କା ଦରକାର । ଆପଣଙ୍କୁ ଜମି କିଣିବାକୁ ପଡିବ । ଆପଣଙ୍କୁ ମୂଳ ପ୍ରଜନନ ଷ୍ଟକ୍ ପାଇଁ ଦେୟ ଦେବାକୁ ପଡିବ ଏବଂ ପରେ ଆପଣଙ୍କୁ ବଡ ଷ୍ଟଡ ଫି ଦେବାକୁ ପଡିବ । ତୁମେ ଏହା କରିବାର କୌଣସି ଉପାୟ ନାହିଁ। ତା'ପରେ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ଆହୁରି କହିଲେ, 'ଯଦି ତୁମେ ଏହି ପେପରକୁ ଅଧିକ ବାସ୍ତବିକ ଲକ୍ଷ୍ୟ ସହିତ ପୁନଃଲିଖିତ କରିବ, ତେବେ ମୁଁ ତୁମର ଗ୍ରେଡ୍ ପୁନର୍ବିଚାର କରିବି।

"ପୁଅ ଟି ଘରକୁ ଯାଇ ଏ ବିଷୟରେ ଦୀର୍ଘ ସମୟ ଧରି ଚିନ୍ତା କଲା । ସେ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କୁ କ'ଣ କରିବା ଉଚିତ ବୋଲି ପଚାରିଥିଲେ। ତା'ର ବାପା କହିଲା, ଦେଖ ପୁଅ, ତୁମକୁ ଏ ବିଷୟରେ ନିଜେ ମନ ସ୍ଥିର କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ। ତଥାପି ମୁଁ ଭାବୁଛି ଏହା ତୁମ ପାଇଁ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଷ୍ପତ୍ତି। ଶେଷରେ ସପ୍ତାହେ ଧରି ଏହା ସହ ବସିବା ପରେ ପୁଅଟି ସେହି କାଗଜରେ ବୁଲି ଆଦୌ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିନଥିଲା।

ସେ କହିଥିଲେ, "ତୁମେ ଏଫ୍ ରଖିପାରିବ ଏବଂ ମୁଁ ମୋସ୍ୱପ୍ନ କୁ ପାଳନ କରିବି।

ଏହାପରେ ମଣ୍ଟି ଏକାଠି ହୋଇଥିବା ଦଳ ଆଡକୁ ଫେରି କହିଲେ, "ମୁଁ ତୁମକୁ ଏହି କାହାଣୀ କହୁଛି କାରଣ ତୁମେ ମୋର ୨୦୦ ଏକର ଘୋଡ଼ା ଚାଷ ମଝିରେ ମୋର ୪,୦୦୦ ବର୍ଗଫୁଟର ଘରେ ବସିଛ । ଅଗ୍ନିକାଣ୍ଡ ଉପରେ ମୋ ପାଖରେ ଏବେ ବି ସେହି ସ୍କୁଲ କାଗଜପତ୍ର ଫ୍ରେମ୍ ହୋଇ ରହିଛି। ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି, କାହାଣୀର ସବୁଠାରୁ ଭଲ କଥା ହେଉଛି ଦୁଇ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁ ପୂର୍ବରୁ ସେହି ସ୍କୁଲଶିକ୍ଷକ ୩୦ ଜଣ ପିଲାଙ୍କୁ ଏକ ସପ୍ତାହ ପାଇଁ ମୋ ଚାଷ ଜମିରେ କ୍ୟାମ୍ପ କରିବାକୁ ଆଣିଥିଲେ। ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ଯିବା ବେଳେ କହିଲେ, "ଦେଖ, ମଣ୍ଟି, ମୁଁ ଏବେ ତୁମକୁ ଏହା କହିପାରିବି । ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ତୁମର ଶିକ୍ଷକ ଥିଲି, ମୁଁ ଜଣେ ସ୍ୱପ୍ନ ଚୋର ଥିଲି । ସେହି ବର୍ଷଗୁଡ଼ିକରେ ମୁଁ ପିଲାଙ୍କ ଅନେକ ସ୍ୱପ୍ନ ଚୋରି କରିଥିଲି । ସୌଭାଗ୍ୟବଶତଃ ତୁମ ପାଖରେ ଯଥେଷ୍ଟ ସାହସ ଥିଲା ଯେ ତୁମର ହାର ନ ମାନିବ।

ନୈତିକତା: କାହାକୁ ଆପଣଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନ ଚୋରି କରିବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ ନାହିଁ। ଯାହା ହେଉ ନା କାହିଁକି ନିଜ ହୃଦୟକୁ ଅନୁସରଣ କର । କୌଣସି ସ୍ୱପ୍ନ ବହୁତ ବଡ କିମ୍ବା ବହୁତ ଛୋଟ ନୁହେଁ ଯେତେବେଳେ କେହି ଏହାକୁ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରନ୍ତି | ଯାହା ହେଉ ନା କାହିଁକି ସବୁବେଳେ ସ୍ୱପ୍ନକୁ ସାକାର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ।

ମିରରକୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି

ଦିନେ ସମସ୍ତ କର୍ମଚାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଏବଂ ଯେଉଁ ଦ୍ୱାରରେ ଲେଖାଥିଲା, ସେହି ଦ୍ୱାର ଉପରେ ଏକ ବଡ଼ ଉପଦେଶ ଦେଖିଲେ: "ଗତକାଲି ଏହି କମ୍ପାନୀରେ ଆପଣଙ୍କ ଅଭିବୃଦ୍ଧିରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଛି । ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ ଜିମ୍ ରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିବା କୋଠରୀରେ ଅନ୍ତିମ ସଂସ୍କାରରେ ଯୋଗ ଦେବାକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରୁଛୁ " । ପ୍ରାରମ୍ଭରେ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ସେମାନଙ୍କର ଜଣେ ସହକର୍ମୀଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପାଇଁ ଦୁଃଖିତ ହୋଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ କିଛି ସମୟ ପରେ ସେମାନେ ଜାଣିବାକୁ ଉତ୍ସୁକ ହେବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ଯେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ କିଏ ଯିଏ କି ତାଙ୍କ ସହକର୍ମୀ ଏବଂ କମ୍ପାନୀର ବିକାଶରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲେ ।

ଜିମ୍ ରେ ଉତ୍ସାହ ଏତେ ଥିଲା ଯେ ରୁମ୍ ଭିତରେ ଭିଡ଼ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବାକୁ ସିକ୍ୟୁରିଟି ଏଜେଣ୍ଟମାନଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦିଆଯାଇଥିଲା। କଫିନରେ ଯେତେ ଅଧିକ ଲୋକ ପହଂଚିଲେ, ଉତ୍ସାହ ସେତେ ଅଧିକ ଗରମ ହେଲା । ସମସ୍ତେ ଭାବିଲେ: "ମୋର ପ୍ରଗତିରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରୁଥିବା ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ କିଏ? ଅନ୍ତତଃ ସେ ମରିଗଲେ!" ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ରୋମାଞ୍ଚିତ କର୍ମଚାରୀମାନେ କଫିନ୍ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଏହା ଭିତରକୁ ଚାହିଁଲେ, ସେମାନେ ହଠାତ୍ ଅବାକ୍ ହୋଇଗଲେ । ସେମାନେ କଫିନ୍ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଓ ନୀରବରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ, ଯେମିତି କେହି ନିଜ ଆତ୍ମାର ଗଭୀର ଅଂଶକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରିଛନ୍ତି। କଫିନ ଭିତରେ ଏକ ଦର୍ପଣ ଥିଲା: ଭିତରକୁ ଦେଖୁଥିବା ସମସ୍ତେ ନିଜକୁ ଦେଖିପାରୁଥିଲେ ।

ଦର୍ପଣ ପାଖରେ ଏକ ଚିହ୍ନ ମଧ୍ୟ ଥିଲା, ଯେଉଁଥିରେ ଲେଖାଥିଲା: "କେବଳ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଛନ୍ତି ଯିଏ ଆପଣଙ୍କ ଅଭିବୃଦ୍ଧିର ସୀମା ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ଅଟନ୍ତି: ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଆପଣ। ତୁମେ ଏକମାତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ତୁମ ଜୀବନରେ ବିପ୍ଳବ ଆଣିପାରିବ | ତୁମେ ଏକମାତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ତୁମର ଖୁସି, ତୁମର ଉପଲବ୍ଧି ଏବଂ ତୁମର ସଫଳତାକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିପାରିବ | ତୁମେ ଏକମାତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ନିଜକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବ | ଯେତେବେଳେ ଆପଣଙ୍କର ମାଲିକ ବଦଳିଯାଏ, ଯେତେବେଳେ ଆପଣଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ବଦଳିଯାଏ, ଯେତେବେଳେ ଆପଣଙ୍କ ସାଥୀ ବଦଳିଯାଏ, ଯେତେବେଳେ ଆପଣଙ୍କ କମ୍ପାନୀ ବଦଳିଯାଏ ସେତେବେଳେ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନ ବଦଳିନଥାଏ । ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ସୀମିତ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଅତିକ୍ରମ କରନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ଯେ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନ ପାଇଁ ଆପଣ ଏକମାତ୍ର ଦାୟୀ ଅଟନ୍ତି ସେତେବେଳେ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନ ବଦଳିଯାଏ । "ତୁମର ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ସମ୍ପର୍କ ହେଉଛି ତୁମର ନିଜ ସହିତ ଥିବା ସମ୍ପର୍କ" ।

ନୈତିକତା: ସଂସାର ଏକ ଦର୍ପଣ ପରି: ଏହା କାହାକୁ ସେହି ଚିନ୍ତାଧାରାର ପ୍ରତିଫଳନ ଦେଇଥାଏ ଯେଉଁଥିରେ ଜଣେ ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଥାଏ । ଦୁନିଆ ଏବଂ ତୁମର ବାସ୍ତବତା ଏକ କଫିନରେ ପଡିଥିବା ଦର୍ପଣ ପରି, ଯାହା ଯେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ତା'ର ସୁଖ ଏବଂ ସଫଳତାକୁ କଳ୍ପନା କରିବା ଏବଂ ସୃଷ୍ଟି କରିବାର ଦିବ୍ୟ କ୍ଷମତାର ମୃତ୍ୟୁ କୁ ଦର୍ଶାଏ | ଜୀବନର ମୁକାବିଲା କରିବାର ଶୈଳୀ ହିଁ ପାର୍ଥକ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଥାଏ ।

କେବେ ବି ହାର ମାନିବେ ନାହିଁ

ଦିନେ ଜଣେ ଚାଷୀଙ୍କ ଗଧ କୂଅକୁ ଖସି ପଡ଼ିଥିଲା। କୃଷକ କ'ଣ କରିବେ ତାହା ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିବା ବେଳେ ପଶୁଟି ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଧରି କାନ୍ଦିଥିଲା। ଶେଷରେ ସେ ସ୍ଥିର କଲେ ଯେ ପଶୁଟି ବୃଦ୍ଧ ଏବଂ କୂଅକୁ ଘୋଡ଼ାଇବା ଆବଶ୍ୟକ ଯାହା ହେଉ ନା କାହିଁକି ଗଧଟିକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ର ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ । ସେ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ପଡ଼ୋଶୀଙ୍କୁ ଆସି ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲେ। ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଏକ ବେଲଚ ଧରି କୂଅରେ ମଇଳା ପକାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ପ୍ରଥମେ ଗଧଟି କ'ଣ ଘଟୁଛି ତାହା ଅନୁଭବ କରି ଭୟଙ୍କର ଭାବେ କାନ୍ଦି ପକାଇଥିଲା। ତା'ପରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କରି ସେ ଚୁପ୍ ହୋଇଯାଇଥିଲେ। କିଛି ସମୟ ପରେ ଶେଷରେ ଚାଷୀ କୂଅ ତଳକୁ ଚାହିଁ ଯାହା ଦେଖିଲେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ । ତାଙ୍କ ପିଠିରେ ପଡ଼ିଥିବା ପ୍ରତିଟି ମଇଳା ସହ ଗଧଟି କିଛି ନା କିଛି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ କାମ କରୁଥିଲା। ସେ ଏହାକୁ ହଲାଇ ଗୋଟିଏ ପାଦ ଆଗକୁ ବଢ଼ାଉଥିଲେ। କୃଷକଙ୍କ ପଡ଼ୋଶୀମାନେ ପଶୁ ଉପରେ ମଇଳା ବୋହିବା ଜାରି ରଖିଥିବାରୁ ସେ ଏହାକୁ ହଟାଇ ଗୋଟିଏ ପାଦ ଉପରକୁ ଉଠାଉଥିଲେ।

ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ଗଧଟି କୂଅ କୂଳ ଉପରକୁ ଉଠି ଖସି ପଡ଼ିବାରୁ ସମସ୍ତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଯାଇଥିଲେ।

ନୈତିକତା: ଜୀବନ ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ମଇଳା, ସବୁ ପ୍ରକାର ମଇଳା ଢାଳିବାକୁ ଯାଉଛି। କୌଶଳ ହେଉଛି ଏଥିରେ ବ୍ୟସ୍ତ ନ ହେବା । ଆମେ ନ ଅଟକି ଗଭୀର କୂଅରୁ ବାହାରକୁ ଯାଇପାରିବା । ଆଉ କେବେ ବି ହାର ମାନିନାହାନ୍ତି ! ଏହାକୁ ହଲାଇ ଗୋଟିଏ ପାଦ ଉପରକୁ ଆସନ୍ତୁ!

ଆମ ଜୀବନର ସଂଘର୍ଷ

ଥରେ ଜଣେ ଝିଅ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଭିଯୋଗ କରିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଜୀବନ ଦୁଃଖଦାୟକ ଏବଂ ସେ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ ସେ ଏହାକୁ କିପରି ତିଆରି କରିବେ । ସେ ସବୁବେଳେ ଲଢ଼େଇ ଓ ସଂଘର୍ଷ କରି ଥକି ଯାଉଥିଲେ। ଲାଗୁଥିଲା ଯେମିତି ଗୋଟିଏ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ହେଲା, ଆଉ ଗୋଟିଏ ସମସ୍ୟା ର ସମାଧାନ ହେଲା । ତାଙ୍କ ବାପା ଜଣେ ରୋଷେୟା, ତାଙ୍କୁ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ନେଇଯାଇଥିଲେ। ସେ ତିନୋଟି ପାତ୍ରକୁ ପାଣିରେ ଭର୍ତ୍ତି କଲେ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକଟିକୁ ଏକ ଉଚ୍ଚ ନିଆଁରେ ରଖିଲେ ।

ତିନୋଟି ପାତ୍ର ଫୁଟିବା ଆରମ୍ଭ କରିବା ପରେ ସେ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରେ ଆଳୁ, ଦ୍ୱିତୀୟ ପାତ୍ରରେ ଅଣ୍ଡା ଏବଂ ତୃତୀୟ ପାତ୍ରରେ କଫି ବିନ୍ସ ପକାଇଥିଲେ। ତା'ପରେ ସେ ତାଙ୍କ ଝିଅକୁ କିଛି ନ କହି ସେମାନଙ୍କୁ ବସି ଫୁଟିବାକୁ ଦେଲେ। ଝିଅ ଟି କ'ଣ କରୁଛି ଭାବି ଚିତ୍କାର କରି ଅଧୀରତାର ସହ ଅପେକ୍ଷା କଲା । ୨୦ ମିନିଟ୍ ପରେ ସେ ବର୍ନର ବନ୍ଦ କରିଦେଲେ। ସେ ଆଳୁକୁ ପାତ୍ରରୁ ବାହାର କରି ଏକ ପାତ୍ରରେ ରଖିଲେ। ସେ ଅଣ୍ଡାଗୁଡ଼ିକୁ ବାହାର କରି ଏକ ପାତ୍ରରେ ରଖିଲେ। ଏହାପରେ ସେ କଫିକୁ ବାହାର କରି ଏକ କପ୍ ରେ ରଖିଥିଲେ।

ତାଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ଫେରି ସେ ପଚାରିଲେ। "ଝିଅ, ତୁମେ କ'ଣ ଦେଖୁଛ?" ସେ ତରବରିଆ ଭାବେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, "ଆଳୁ, ଅଣ୍ଡା ଓ କଫି।

ସେ କହିଲେ, "ପାଖକୁ ଦେଖନ୍ତୁ", ଏବଂ ଆଳୁକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରନ୍ତୁ। ସେ ଏହା କରିଥିଲେ ଏବଂ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଥିଲେ ଯେ ସେମାନେ ନରମ ଥିଲେ ।

ଏହାପରେ ସେ ତାଙ୍କୁ ଏକ ଅଣ୍ଡା ନେଇ ଭାଙ୍ଗିବାକୁ କହିଥିଲେ। ଖୋଲ ଟାଣିବା ପରେ ସେ କଠିନ ଫୁଟା ଅଣ୍ଡାକୁ ଦେଖିଲେ।

ଶେଷରେ ସେ ତାଙ୍କୁ କଫି ପିଇବାକୁ କହିଥିଲେ। ଏହାର ସମୃଦ୍ଧ ସୁଗନ୍ଧ ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ହସ ଆଣିଦେଇଥିଲା।

ସେ ପଚାରିଲା, "ବାପା, ଏହାର ଅର୍ଥ କ'ଣ?"

ତା'ପରେ ସେ ବୁଝାଇଲେ ଯେ ଆଳୁ, ଅଣ୍ଡା ଏବଂ କଫି ବିନ୍ସ ସମସ୍ତେ ସମାନ ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତିର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଛନ୍ତି- ଫୁଟୁଥିବା ପାଣି। ତେବେ ସମସ୍ତେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ରଖିଛନ୍ତି। ଆଳୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ, କଠୋର ଏବଂ ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ ଭାବରେ ଚାଲିଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଫୁଟୁଥିବା ପାଣିରେ ଏହା ନରମ ଏବଂ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଅଣ୍ଡାଟି ଦୁର୍ବଳ ଥିଲା ଏବଂ ପତଳା ବାହ୍ୟ ଖୋଲ ଫୁଟୁଥିବା ପାଣିରେ ପକାଇବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହାର ତରଳ ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଅଂଶକୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିଥିଲା । ତା'ପରେ ଅଣ୍ଡାର ଭିତର ଭାଗ କଠୋର ହୋଇଗଲା। ତେବେ ଗ୍ରାଉଣ୍ଡ କଫି ବିନ୍ସ ନିଆରା ଥିଲା । ଫୁଟୁଥିବା ପାଣିର ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିବା ପରେ ସେମାନେ ପାଣି ବଦଳାଇ କିଛି ନୂଆ ତିଆରି କରିଥିଲେ।

ସେ ତାଙ୍କ ଝିଅକୁ ପଚାରିଲେ, "ତୁମେ କିଏ?" "ଯେତେବେଳେ ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତି ଆପଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରକୁ ଟକ୍କର ଦିଏ, ଆପଣ କିପରି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦିଅନ୍ତି? ତୁମେ ଆଳୁ, ଅଣ୍ଡା ନା କଫି ବିନ୍ ?"

ନୈତିକ: ଜୀବନରେ, ଆମ ଚାରିପାଖରେ ଜିନିଷ ଘଟିଥାଏ, ଜିନିଷ ଗୁଡ଼ିକ ଆମ ସହିତ ଘଟିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ଏକମାତ୍ର ଜିନିଷ ଯାହା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ତାହା ହେଉଛି ଆପଣ ଏହା ଉପରେ କିପରି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦେବାକୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ଏବଂ ଆପଣ ଏଥିରୁ କ'ଣ ତିଆରି କରନ୍ତି । ଜୀବନ ହେଉଛି ଆମେ ଅନୁଭବ କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ସଂଘର୍ଷକୁ ଝୁଲିବା, ଗ୍ରହଣ କରିବା ଏବଂ କିଛି ସକାରାତ୍ମକ ରେ ପରିଣତ କରିବା ।

ଭାରତରେ ଜଣେ ଜଳବାହୀ ପାତ୍ରରେ

ଦୁଇଟି ବଡ଼ ହାଣ୍ଡି ଥିଲା, ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ତାଙ୍କ ବେକରେ ବହନ କରୁଥିବା ଏକ ଖୁଣ୍ଟର ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୁଣ୍ଡରେ ଝୁଲୁଥିଲା । ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରେ ଫାଟ ଥିଲା ଏବଂ ଅନ୍ୟ ପାତ୍ରଟି ଠିକ୍ ଥିଲା ଏବଂ ଝରଣାରୁ ମାଷ୍ଟରଙ୍କ ଘରକୁ ଲମ୍ବା ଚାଲିବା ଶେଷରେ ସବୁବେଳେ ପୂରା ପାଣି ପହଞ୍ଚାଉଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଫାଟିଯାଇଥିବା ପାତ୍ରଟି ମାତ୍ର ଅଧା ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇ ପହଞ୍ଚିଥିଲା ।

ପୂରା ଦୁଇ ବର୍ଷ ଧରି ଏହା ଦୈନିକ ଚାଲିଥିଲା, ବାହକ ତାଙ୍କ ମାଲିକଙ୍କ ଘରେ ପାଣି ଭର୍ତ୍ତି କେବଳ ଦେଢ଼ ପାତ୍ର ବୋହି ନେଉଥିଲେ। ଅବଶ୍ୟ, ପର୍ଫେକ୍ଟ ପାତ୍ରଟି ଏହାର ସଫଳତା ପାଇଁ ଗର୍ବିତ ଥିଲା, ଯେଉଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଏହାକୁ ତିଆରି କରାଯାଇଥିଲା ତାହା ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉପଯୁକ୍ତ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଗରିବ ଫାଟିଯାଇଥିବା ପାତ୍ରଟି ନିଜ ଅପୂର୍ଣ୍ଣତା ପାଇଁ ଲଜ୍ଜିତ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ଦୁଃଖିତ ଥିଲା ଯେ ଏହା ଯାହା କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲା ତାହାର ମାତ୍ର ଅଧା ହାସଲ କରିବାରେ ସକ୍ଷମ ହୋଇଥିଲା |

ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ, ଏହା ଏକ ତୀବ୍ର ବିଫଳତା ଭାବରେ ବିବେଚନା କଲା, ଦିନେ ଝରଣା ପାଖରେ ଜଳଧାରକଙ୍କ ସହ କଥା ହେଲା | "ମୁଁ ନିଜ ପାଇଁ ଲଜ୍ଜିତ, ଏବଂ ମୁଁ ତୁମକୁ କ୍ଷମା ମାଗିବାକୁ ଚାହୁଁଛି । କାହିଁକି?" ବାହକ ପଚାରିଲା । "ତୁମେ କ'ଣ ପାଇଁ ଲଜ୍ଜିତ?" "ମୁଁ ଗତ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଧରି ମୋର ମାତ୍ର ଅଧା ଭାର ପହଞ୍ଚାଇବାରେ ସକ୍ଷମ ହୋଇଛି କାରଣ ମୋ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଥିବା ଏହି ଫାଟ ଆପଣଙ୍କ ମାଲିକଙ୍କ ଘରକୁ ପାଣି ଲିକ୍ କରିଥାଏ । ମୋର ତ୍ରୁଟି କାରଣରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହି ସବୁ କାମ କରିବାକୁ ପଡୁଛି ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରୟାସରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମୂଲ୍ୟ ମିଳୁନାହିଁ।

ପୁରୁଣା ଫାଟିଯାଇଥିବା ପାତ୍ର ପାଇଁ ପାଣି ଧାରକ ଦୁଃଖିତ ଅନୁଭବ କଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ କରୁଣାରେ ସେ କହିଲେ, "ଯେତେବେଳେ ଆମେ ମାଲିକଙ୍କ ଘରକୁ ଫେରିଲୁ, ମୁଁ ଚାହୁଁଛି ଯେ ତୁମେ ରାସ୍ତାରେ ଥିବା ସୁନ୍ଦର ଫୁଲଗୁଡ଼ିକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କର। ବାସ୍ତବରେ, ସେମାନେ ପାହାଡ଼ ଉପରକୁ ଯିବା ବେଳେ ପୁରୁଣା ଫାଟିଯାଇଥିବା ପାତ୍ରଟି ରାସ୍ତା କଡ଼ରେ ଥିବା ସୁନ୍ଦର ଜଙ୍ଗଲୀ ଫୁଲଗୁଡ଼ିକୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଗରମ କରୁଥିବା ଦେଖିଥିଲା ଏବଂ ଏହା ଏହା କିଛି ମାତ୍ରାରେ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଟ୍ରାଏଲ ଶେଷରେ ଏହା ଖରାପ ଅନୁଭବ କରିଥିଲା କାରଣ ଏହା ଏହାର ଅଧା ଭାର ବାହାର କରିଦେଇଥିଲା ଏବଂ ତେଣୁ ପୁଣି ଥରେ ଏହା ନିଜର ବିଫଳତା ପାଇଁ ବାହକଙ୍କୁ କ୍ଷମା ମାଗିଥିଲା ।

ବାହକ ପାତ୍ରକୁ କହିଲା, "ତୁମେ ଦେଖିଛ କି ତୁମ ରାସ୍ତାରେ କେବଳ ତୁମ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଫୁଲ ଅଛି, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ପାତ୍ରର ପାର୍ଶ୍ୱରେ ନୁହେଁ? କାରଣ ମୁଁ ସବୁବେଳେ ତୁମର ତ୍ରୁଟି ବିଷୟରେ ଜାଣିଛି, ଏବଂ ମୁଁ ଏହାର ଫାଇଦା ନେଇଛି | ମୁଁ ତୁମ ରାସ୍ତାରେ ଫୁଲ ମଞ୍ଜି ଲଗାଇଥିଲି, ଏବଂ ପ୍ରତିଦିନ ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଝରଣାରୁ ଫେରିଥାଉ, ତୁମେ ସେମାନଙ୍କୁ ପାଣି ଦେଇଛ । ଦୁଇ ବର୍ଷ ହେଲା ମୁଁ ମୋ ମାଷ୍ଟର ଟେବୁଲକୁ ସଜାଇବା ପାଇଁ ଏହି ସୁନ୍ଦର ଫୁଲଗୁଡ଼ିକୁ ଉଠାଇବାରେ ସକ୍ଷମ ହୋଇଛି | ତୁମେ ଯେମିତି ଅଛ, ତା'ହେଲେ ତା'ର ଘର କୁ ଆକର୍ଷିତ କରିବା ପାଇଁ ସେ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ହୋଇନଥାନ୍ତା।

ନୈତିକତା: ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କର ନିଜର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ତ୍ରୁଟି ରହିଛି। ଆମେ ସମସ୍ତେ ଫାଟି ଯାଇଥିବା ପାତ୍ର । ଏହି ଦୁନିଆରେ କିଛି ବି ନଷ୍ଟ ହୁଏ ନାହିଁ । ଆପଣ ହୁଏତ ଫାଟିଯାଇଥିବା ପାତ୍ର ପରି ଭାବୁଥିବେ ଯେ ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନର କିଛି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅକ୍ଷମ କିମ୍ବା ଅଦରକାରୀ ଅଟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଏହି ତ୍ରୁଟିଗୁଡିକ ଛଦ୍ମରେ ଆଶୀର୍ବାଦ ସାବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇପାରେ ।

ତୃଷ୍ଣାଗ୍ରସ୍ତ କାଉ

ଦିନେ ଏକ ତୃଷ୍ଣାଗ୍ରସ୍ତ କାଉ ପାଣି ଖୋଜିବା ପାଇଁ ଚାଷ ଜମିରେ ଉଡ଼ିଗଲା । ଦୀର୍ଘ ସମୟ ଧରି ତାଙ୍କୁ କିଛି ମିଳିନଥିଲା। ସେ ବହୁତ ଦୁର୍ବଳ ଅନୁଭବ କଲେ, ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତ ଆଶା ହରାଇଲେ । ହଠାତ୍ ସେ ଗଛ ତଳେ ଏକ ପାଣି ଜଗ ଦେଖିବାକୁ ପାଇଥିଲେ। ଭିତରେ ପାଣି ଅଛି କି ନାହିଁ ତାହା ଦେଖିବା ପାଇଁ ସେ ସିଧା ତଳକୁ ଉଡ଼ି ଯାଇଥିଲେ। ହଁ, ସେ ଜଗ ଭିତରେ କିଛି ପାଣି ଦେଖିପାରୁଥିଲେ!

କାଉଟି ତାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡକୁ ଜଗ ଭିତରକୁ ଠେଲିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲା। ଦୁଃଖର ବିଷୟ, ସେ ଦେଖିଲେ ଯେ ଜଗର ବେକ ବହୁତ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା । ତା'ପରେ ସେ ଜଗକୁ ପାଣି ବାହାରକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଝୁଲିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଜଗ ବହୁତ ଭାରୀ ଥିଲା ।

କାଉଟି କିଛି ସମୟ ପାଇଁ କଠିନ ଭାବରେ ଚିନ୍ତା କଲା । ତା'ପରେ ଚାରିଆଡ଼େ ଚାହିଁ ସେ କିଛି କଙ୍କଡ଼ା ଦେଖିବାକୁ ପାଇଲେ। ହଠାତ୍ ତାଙ୍କ ମନରେ ଏକ ଭଲ ଧାରଣା ଆସିଲା । ସେ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ କଙ୍କଡ଼ା ଉଠାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକକୁ ଜଗରେ ପକାଇଦେଲେ । ଜଗରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ କଙ୍କଡ଼ା ଭର୍ତ୍ତି ହେବା ରୁ ଜଳସ୍ତର ବଢିବାରେ ଲାଗିଥିଲା । ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର କାଉଟି ପିଇବା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ଉଚ୍ଚ ହୋଇଗଲା । ତାଙ୍କ ଯୋଜନା କାମ କରିସାରିଥିଲା!

ନୈତିକତା: ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ ଓ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରନ୍ତୁ, କୌଣସି ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ପାଇପାରନ୍ତି।

ଯାତ୍ରୀ ଏବଂ ପ୍ଲେନ୍ ଟ୍ରି

ଦୁଇ ଜଣ ବ୍ୟକ୍ତି ଗୋଟିଏ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଦିନରେ ଚାଲି ଚାଲି ଯାଉଥିଲେ। ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ଆଉ ଆଗକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଗରମ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ନିକଟରେ ଥିବା ଏକ ବଡ଼ ବିମାନ ଗଛକୁ ଦେଖି ସେମାନେ ନିଜକୁ ଛାଇରେ ବିଶ୍ରାମ ନେବା ପାଇଁ ମାଟିରେ ଫିଙ୍ଗି ଦେଲେ । ଡାଳକୁ ଚାହିଁ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଅନ୍ୟଜଣଙ୍କୁ କହିଲେ,

"ଏହା କ'ଣ ଅଦରକାରୀ ଗଛ । ଏଥିରେ ଫଳ କିମ୍ବା ବାଦାମ ନାହିଁ ଯାହାକୁ ଆମେ ଖାଇପାରିବା ଏବଂ ଆମେ ଏହାର କାଠକୁ କୌଣସି ଜିନିଷ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟବହାର କରିପାରିବୁ ନାହିଁ।

ଉତ୍ତରରେ ଗଛଟି କହିଲା, "ଏତେ ଅକୃତଜ୍ଞ ହୁଅ ନାହିଁ। "ମୁଁ ଏହି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ତୁମ ପାଇଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉପଯୋଗୀ ହେଉଛି, ତୁମକୁ ପ୍ରଖର ଖରାରୁ ରକ୍ଷା କରୁଛି । ଏବଂ ତୁମେ ମୋତେ କିଛି ପାଇଁ ଭଲ ବୋଲି କହୁଛ!"

ନୈତିକତା: ଭଗବାନଙ୍କ ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିର ଏକ ଭଲ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ରହିଛି। ଆମେ କେବେ ବି ଭଗବାନଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦକୁ ଅଣଦେଖା କରିବା ଉଚିତ ୍ ନୁହେଁ ।

ଦୁଇଟି ବେଙ୍ଗ

ଏକ ଗୋଷ୍ଠୀ ଜଙ୍ଗଲ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଯାତ୍ରା କରୁଥିଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇଟି ଏକ ଗଭୀର ଗାତରେ ଖସି ପଡ଼ିଥିଲେ। ଯେତେବେଳେ ଅନ୍ୟ ବେଙ୍ଗମାନେ ଗାତଟି କେତେ ଗଭୀର ତାହା ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ଦୁଇ ବେଙ୍ଗଙ୍କୁ କହିଲେ ଯେ ସେମାନେ ମୃତ ଙ୍କ ପରି ଭଲ । ଏହି ମନ୍ତବ୍ୟକୁ ଅଣଦେଖା କରି ଦୁଇ ବେଙ୍ଗ ନିଜର ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି ବଳରେ ଗାତ ଭିତରୁ ଡେଇଁବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ। ଅନ୍ୟ ବେଙ୍ଗମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅଟକିବାକୁ କହୁଥିଲେ ଯେ ସେମାନେ ମୃତ୍ୟୁ ପରି ଭଲ। ଶେଷରେ ଗୋଟିଏ ବେଙ୍ଗ ଅନ୍ୟ ବେଙ୍ଗମାନଙ୍କ କଥାକୁ ଧ୍ୟାନ ଦେଇ ହାର ମାନିଲା । ସେ ତଳେ ପଡ଼ି ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ।

ଅନ୍ୟ ବେଙ୍ଗଟି ଯଥାସମ୍ଭବ ଜୋରରେ ଡେଇଁଚାଲିଥିଲା। ପୁଣି ଥରେ ବେଙ୍ଗମାନଙ୍କ ଭିଡ଼ ଯନ୍ତ୍ରଣା ବନ୍ଦ କରି କେବଳ ମରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଚିତ୍କାର କରିଥିଲା। ସେ ଆହୁରି ଜୋରରେ ଡେଇଁ ପଡ଼ିଥିଲେ ଏବଂ ଶେଷରେ ଏହାକୁ ବାହାର କରିଥିଲେ। ସେ ବାହାରକୁ ଆସିବା ପରେ ଅନ୍ୟ ବେଙ୍ଗମାନେ କହିଲେ, "ତୁମେ ଆମ କଥା ଶୁଣିନାହଁ?" ବେଙ୍ଗ ଟି ସେମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଇଲା ଯେ ସେ ବଧିର । ସେ ଭାବୁଥିଲେ ଯେ ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ପୂରା ସମୟ ଉତ୍ସାହିତ କରୁଛନ୍ତି।

ନୈତିକତା: ଜିଭରେ ଜୀବନ ଓ ମୃତ୍ୟୁର ଶକ୍ତି ରହିଛି। ନିମ୍ନରେ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଏକ ଉତ୍ସାହଜନକ ଶବ୍ଦ ସେମାନଙ୍କୁ ଉପରକୁ ଉଠାଇ ପାରେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ ଦିନ ସାରା ଏହା କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରେ | ତେଣୁ ଆପଣ ଯାହା କହୁଛନ୍ତି ସେଥିପ୍ରତି ସତର୍କ ରୁହନ୍ତୁ। ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭର ମାର୍ଗ ଅତିକ୍ରମ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ କଥା କୁହନ୍ତୁ। ଶବ୍ଦର ଶକ୍ତି... ବେଳେବେଳେ ଏହା ବୁଝିବା କଷ୍ଟକର ଯେ ଏକ ଉତ୍ସାହଜନକ ଶବ୍ଦ ଏତେ ଦୂର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାଇପାରେ |